Unpredictable
Drunk or not
ขวดเปล่าของแอลกอฮอล์ถูกหมุนตามแรงเหวี่ยงจากมือของหญิงสาวบนพื้นไม้ของโต๊ะ ในกลุ่มเพื่อนทั้งห้าคนที่ชวนกันมาปาร์ตี้บางคนมองขวดที่ถูกหมุนอยู่กลางวง บางคนยกแก้วขึ้นดื่มอย่างไม่ค่อยยี่ระอะไรแต่ในใจก็แอบลุ้นตามไปด้วยว่าปากขวดมันจะไปหยุดตรงหน้าใคร เนื่องจากพรุ่งนี้เป็นวันหยุดพวกเขาจึงชวนชาวแกงค์มาปาร์ตี้กันหลังจากที่ต้องตรากตรำทำโปรเจคใหญ่ตลอดทั้งสัปดาห์ที่ผ่านมา และแน่นอนว่าพวกเขาได้วันหยุดชดเชยจากเจ้านายแสนดีเนื่องจากใช้วันหยุดของตัวเองไปกับโปรเจคดังกล่าว เพราะฉะนั้นก็คงพูดได้เต็มปากว่า สุขใดเล่าจะเท่าการที่ได้เมาหัวราน้ำแล้ววันถัดไปไม่มีงานให้ต้องเคลียร์
“บรีเติมน้ำแข็งให้หน่อย” เจ้าของชื่อรับแก้วแล้วทำตามเพราะตัวเองนั่งอยู่ทิศตะวันตัก เธอยื่นกลับคืนเจ้าของแล้วได้ยินเสียงคำขอบคุณที่ติดยานคางนิดๆกลับมา
“ว่าแต่คำท้าครั้งนี้คืออะไรวะ?” บรีถามสการ์เล็ตที่นั่งถัดไปฝั่งซ้ายมือเนื่องจากเธอเพิ่งกลับมาจากห้องน้ำจึงไม่รู้คำท้าที่ถูกทิ้งไว้ก่อนจากไป สการ์เล็ตหันมามองเธอ ใบหน้าขึ้นสีเล็กน้อยเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์
“ไปขอคอนแทคของหนุ่มสักคนแถวๆนี้” ได้ยินคำตอบบรีก็เบะปากเล็กๆแล้วยักไหล่ ก่อนจะเอนตัวไปข้างหน้า เท้าศอกกับหัวเข่าทั้งสอง ขมวดคิ้วมองขวดที่หยุดแน่นิ่ง ปากขวดชี้ไปที่เทสซ่าเพื่อนสนิทของเธอ
เสียงแซวจากเพื่อนๆในกลุ่มทันทีที่ขวดหยุดรวมไปถึงบรีเองก็ส่งเสียงเช่นกัน ฝ่ายถูกท้าจากปากขวดลุกขึ้นแล้วทำท่าแบบเจ้าหญิงจับจีบกระโปรงกางออกแล้วย่อเข่าลงด้วยจริตจะก้านที่ดูกวนโอ๊ยแก่ผู้มองเห็น แล้วหายกลมกลืนไปกับผู้คนเพียงไม่นานเธอก็กลับมาพร้อมกับคอนแทคของชายหนุ่มที่โชว์ร่าบนจอมือถืออย่างจงใจให้เพื่อนเห็น
“ไม่เบานะเนี่ยเทสซ่า” สการ์เล็ตเอ่ยแซว บรีเห็นด้วย “ท้าต่อเลยสิ”
เทสซ่าเม้มปากอมยิ้มราวกับนึกอะไรดีๆออก
“ขอท้าให้…” เธอหมุนขวด “…จูบคนที่อยู่ฝั่งขวามือ20วิ!”
เสียงโฮ่ออกมาอย่างเซ็งๆจากเดอะแก๊งค์เพราะเป็นคำท้าที่ไม่ได้ท้าทายอะไรสักเท่าไหร่สำหรับพวกเธอ ทันทีที่ขวดถูกหมุน บางคนก็เอนหลังพิงกับพนักพิงของโซฟา แรงยวบจากข้างๆทำให้บรีหันไปมองสกาเล็ตที่ทิ้งตัวลงไป สายตาทอดไปที่กลางโต๊ะแต่ไม่ได้จับจ้องอะไรเป็นพิเศษ บรีทิ้งตัวตามไป วางศอกบนพนักพิงเพื่อเท้าหัวตัวเอง
“คิดว่าจะไปหยุดที่ใคร” เธอถามขณะที่จ้องมองขวดตรงกลางวง
“ใครก็ได้ที่ไม่ใช่ฉัน”
“ไม่อยากจูบฉันขนาดนั้นเลยหรือไง” บรีแกล้งแหย่สาวข้างๆ
สการ์เล็ตยกแก้วดื่มก่อนจะตอบ “เพิ่งซื้อลิปสติกมาใหม่ต่างหาก ลองคิดภาพว่ามันไปอยู่บนปากคนอื่นที่ไม่ใช่เจ้าของมันสิ ใช่ มันเปลืองย่ะ”
บรีเค้นเสียงขึ้นจมูกเล็กน้อย เธอไม่ค่อยเข้าใจเกี่ยวกับเครื่องสำอางด์ราคาแพงสักเท่าไหร่เพราะทุนเดิมตัวเธอเองก็ไม่ใช่คนที่จะแต่งหน้ามาทำงานทุกวัน วันไหนขี้เกียจหรือตื่นสายหน่อยก็แค่คว้าอะไรได้ก็ใช้อันนั้นแล้วค่อยออกมาเจอผู้คน ผิดกับคนข้างๆอย่างสิ้นเชิง
เธอยกแก้วขึ้นดื่มบ้าง เริ่มรู้สึกมึนๆเพราะเธอเองก็ดื่มไปมากพอควร สติลดลงไปกว่าครึ่งส่วนหัวก็เริ่มโคลงไปมาตามจังหวะเพลงแล้วหลับตาพริ้ม
ปลายขวดหยุดตรงหน้าสการ์เล็ต เธอส่งเสียง What! พร้อมกระดกของเหลวที่เหลืออยู่ในแก้วตนจนหมด ก่อนจะหันไปสะกิดคนด้านขวามือตัวเองที่เธอเพิ่งบ่นเกี่ยวกับลิปสติกให้ฟังไป อีกคนลืมตาทำหน้าตื่นๆ สการ์เล็ตพ่นลมจากปากอย่างเบื่อหน่าย
“ขวดมันหยุดที่ฉัน”
“แล้ว?”
“คนด้านขวามือคือเธอ”
บรีขมวดคิ้ว หันกลับไปมองขวดที่ปลายของมันชี้มาทางสการ์เล็ตและมองเหล่าเพื่อนๆที่ตั้งตาคอยดูการท้าทายครั้งนี้ว่าสการ์เล็ตจะทำสำเร็จหรือไม่ ก่อนจะสลับมามองคนข้างๆ ดันตัวนั่งตรงพร้อมยักไหล่อย่างช่วยไม่ได้
“เดี๋ยวจ่ายค่าลิปสติกคืน”
“งั้นขอเป็นรุ่นเดิมแต่คนละสี”
บรีตอบตกลง มันจะอะไรไปมีอะไร ก็แค่การจูบกับผู้หญิงด้วยกันเอง
เธอหลับตา เชิดหน้าขึ้นสุดคอแล้วยิ้มยียวนตามประสาคนขี้เล่น แรงยวบที่พนักพิงทำให้บรีนึกได้ว่าสการ์เล็ตตัวเล็กกว่าแต่เธอก็ดันแกล้งยกหน้าจนสุดคอทำให้คนถูกท้าต้องยันพนักพิงเพื่อดันตัวให้ขึ้นมาจูบเธอ
สัมผัสแรกที่รู้สึกคือปลายจมูกแตะที่ข้างแก้มของเธอ
สัมผัสต่อมาเป็นความนุ่มของริมฝีปากที่แตะลงบนอวัยวะเดียวกัน และตอนนี้ปลายจมูกของเธอก็แตะที่ข้างแก้มของสการ์เล็ตจนได้กลิ่นหอมๆจากเครื่องสำอางค์ที่ถูกแต่งแต้ม เสียงนับถอยหลังจากเลข20เริ่มดังห่างไกลตามไปจนแทบไม่ได้ยิน
18
17
16
สัมผัสได้ถึงฝ่ามือของคนถูกท้าประคองใบหน้าของตัวเองไว้ บรีเริ่มแยกไม่ออกว่าไอ้ความรู้สึกอุ่นๆที่กำลังก่อตัวในช่องท้องมันเกิดจากแอลกอฮอล์หรือเกิดจากน้ำหอมของคนตรงหน้ากันแน่
10
9
8
เพื่อนนับถึงไหนแล้วบรีเองก็ไม่อาจจำได้ สการ์เล็ตก็เช่นกัน เธอสัมผัสได้ว่าอีกคนยกมือมาวางแปะไว้บนสะโพกของเธอ แต่ก็ไม่ได้ถือสาอะไรแถมเธอเองยังอยากให้คนตรงหน้าทำอะไรมากกว่านั้น อาจจะเป็นเพราะว่าเธอเมาหรือเปล่าถึงได้เกิดความคิดแปลกประหลาดแบบนี้กับเพื่อนร่วมงาน ใช่ เธอเมา สการ์เล็ต เธอเมา
5
4
น้ำหอมของอีกฝ่ายกลายเป็นสิ่งที่ยากจะลืมเลือนไปเสียแล้วในสมองของทั้งสองคน
2
1
สิ้นเสียงนับถอยหลังของเพื่อนๆ สการ์เล็ตผละออกจากบรี ทอดสายมองคนข้างล่างอย่างอ้อยอิ่ง อีกฝ่ายมองเธอกลับเช่นกัน ความรู้สึกแปลกๆเกิดขึ้นเมื่อเธอเห็นลิปสติกสีโปรดของเธอไปอยู่ริมฝีปากของอีกฝ่าย ปากอวบอิ่มเม้มหากันก่อนจะทิ้งตัวลงที่เดิมแล้วเริ่มเกมส์ตาต่อไปทันทีโดยที่มีความรู้สึกแบบนี้คอยกวนใจอยู่ข้างหลัง
บรีมองคนข้างๆที่หันไปเล่นเกมส์ต่ออย่างไม่รู้สึกอะไร พร้อมกับกับส่ายหน้าให้กับตัวเองที่มีความคิดแปลกประหลาดอยู่ฝ่ายเดียว เธอข้ามโต๊ะไปชนแก้วกับเทสซ่า ทิ้งความรู้สึกเหล่านั้นไว้เบื้องหลัง
TBC
TOYFG 